In het zonnetje zetten van Willem Groeneveld en Maxime Mackloet op woensdag 22 februari 2017 was een hoogtepunt. Bescheiden als hij is, vind Willem al die aandacht maar niks. Hoezo heldhaftig optreden? Ik heb je moeder niet kunnen redden. Daaraan denken doet hem zichtbaar verdriet. ‘Nee’, zei ik. ‘Mijn moeder niet, maar de buurvrouw wel’.

Zulke mensen zijn goud waard!

Voor zijn heldendaad heeft hij de Heldenpenning van het Carnegie Heldenfonds gekregen. Die krijg je echt niet zomaar. Je moet een redding hebben uitgevoerd met gevaar voor eigen leven of eigen lijf. Dat hij geprobeerd heeft mijn moeder te redden uit de vuurzee is echt ongelooflijk dapper. Al is het hem niet gelukt, toch geeft het me troost dat mijn moeder – na het heengaan van mijn vader – niet alleen is gestorven en dat ze hen heeft weten te bereiken met haar hulpgeroep. Het mag een schrale troost zijn, ik weet zeker dat het mijn moeder rust heeft gegeven in haar laatste minuten.

Velen hebben via de media de emotionele rollercoaster kunnen volgen die gaande is. De onzekerheid, frustratie, verdriet, boosheid en onmacht. Je staande houden in een wereld die instort. Zorgen dat je het hoofd boven water houdt en niet ten onder gaat aan haat en woede. Het heeft me zoveel gebracht. Levenslessen in het kwadraat.

Wat mij licht in de duisternis heeft gegeven … humor, positiviteit, warmte en vriendschap!

Voel jij jezelf alleen? Heb je verdriet of ben je boos? Ga dan op zoek naar het licht.

Mijn moeder eindigde haar brieven altijd met Liefde, Licht en Kracht. Wijze woorden van een bijzondere vrouw.