Margaret Lampers, auteur op Margaret Lampers

Auteur: Margaret Lampers (page 1 of 9)

Uitdagingen horen bij het leven

Sommige maken je vrolijk zoals dansen. Bij andere verg je het uiterste van jezelf als je een berg beklimt of net even verder gaat in de sportschool. Als je het gedaan hebt, voel je de voldoening, veeg je het zweet af en ben je trots op jezelf.

Een goed begin is het halve werk!

Soms zijn de uitdagingen op mentaal vlak en heb je iets meer nodig om verder te komen. Stappen zijn moeizamer en wat je wil bereiken lijkt mijlen ver weg. Een duwtje in de rug is wat je kan gebruiken of iemand die iets langer met je meeloopt.

Gelukkig heb ik zelf de weg weten te vinden naar mensen die mij verder hielpen zoals o.a. Casemanager Margot van slachtofferhulp en een psycholoog na het traumatische verlies van m’n ouders.

Onder andere door mijn achtergrond op het gebied van coaching, bleef ik in beweging. Bleef stappen zetten, ook toen ik in een diep dal terecht kwam.
Kleine dingen die ik deed, zijn achteraf hele grote sprongen geworden.

Mijn volgende uitdaging is m’n hersens weer laten kraken, omdat ik bijscholing zeer belangrijk vind! Daar gaat dit filmpje over met euhs ???? dat is een volgende uitdaging als ik weer een filmpje plaats.

Het filmpje is te vinden op de facebook-pagina van Gedachten van een vrouw op 6 januari 2019. Ook daar kun je me volgen.

Nieuwjaarsmijmering

3 januari 2019 / Margaret Lampers / Geen reacties

Ik wens je een liefdevol nieuw jaar! Waarin ruimte is voor emoties, geloof, hoop en liefde.

De moord op mijn ouders, het woordvoerderschap met mij als gezicht voor de media, het proces en vooral de aandacht op mijzelf heeft me een fysieke klap bezorgd door allerlei gezondheidsklachten. Ik ging maar door zonder goed voor mezelf te zorgen, gewoonweg omdat ik niet wist hoe.
Ik dacht het allemaal goed te doen en wilde als jongste zusje er zijn voor mijn oudere broers, zussen en partner. Ik hoopte door de media-aandacht iemand te bereiken die meer wist over de dader; omdat ik dacht dat niemand zoiets ergs kan doen zonder er over te praten. Ik weet nu beter.

Tot ik op de dag van de uitspraak op 14 september 2017 (van de branden bij mijn broer en mijzelf) een fullstop kreeg van mijn lichaam. Ik werd geveld door een beroerte veroorzaakt door hartritmestoornissen. Ineens kon ik niet meer vechten voor mijn ouders; ik moest zelf zien te overleven en ik ging knokken voor mezelf tot ik er achter kwam, dat het knokken me nog meer kostte.
Het werd tijd dat ik de weerstand opgaf, mezelf overgaf.

Een spoedcursus ontspannen werd een jaar om mijn angsten los te laten, te vertrouwen op dat het wel goed zou komen. De dood in de ogen kijken en het vertrouwen hebben dat het mijn tijd nog niet is.

De vele gesprekken het afgelopen jaar hebben mij geholpen volledig te kiezen voor mijn liefde om mensen verder helpen in hun proces om de kwaliteit van hun leven te verbeteren en positiever, krachtiger, zelfbewuster in het leven te staan.
Als ze zijn vastgelopen in het rouwproces om een verloren (ge)liefde, hun baan of dat ze een stuk gezondheid hebben moeten inleveren.
Soms is een duwtje in de goede richting al voldoende.

Of de dader ooit veroordeeld gaat worden voor zijn daden, wordt met het verstrijken van de tijd onwaarschijnlijker, maar toch geef ik de hoop niet op.
Al verspil ik mijn energie niet meer aan de dader. Hij is het niet waard.

Mijn leven is me meer waard!

In liefdevolle herinnering aan Lucia en Bram Lampers
(20-05-2016)

Emotionele rollercoaster

31 december 2017 / Margaret Lampers / Geen reacties

Hoe je leven kan veranderen! Wat zal ik zeggen. Alsof ik van de ene emotionele rollercoaster in de volgende attractie ben gestapt. Op de dag van de uitspraak heb ik een beroerte gehad. Nu ben ik daarvan aan het herstellen en tegelijkertijd hartpatiënt geworden.

Daarnaast is ook nog het hoger beroep gestart en zijn we in gesprek met het OM over de Gruttostraat.

In september jl. heb ik een beroerte gehad. Daarna medisch traject in: een volledige APK zal ik maar zeggen. Hersens en hart zijn al gecheckt. Alleen nog een ct-scan met contrast van m’n hart. Nieuwe onderzoeken lagen gister in de bus voor een maag- en darmonderzoek, dus de komende tijd ben ik onder de pannen. Voor de zekerheid een afspraak gemaakt bij de osteopaat om te kijken of die wat in beweging kan krijgen.

Waarom dan zo’n verhaal?
Omdat ik waarschijnlijk overgevoelig ben voor de medicatie die ik heb gekregen voor m’n hartritmestoornissen en cholesterolverlagers. Heel m’n lichaam protesteerde. Hart-, nier- en darmkrampen. Spierpijn in m’n hele lichaam. Voelde me zo rot dat ik nog geen 1000 stappen per dag kon zetten. Het ging van slecht naar slechter en soms verloor ik bijna de moed. Bij elke dokter waar ik kwam, gaf ik aan dat m’n klachten wel heel sterk overeen kwamen met bijwerkingen van de medicatie. Gelukkig ben ik mijn klachten bij gaan houden in een dagboek, want dat praat een stuk makkelijker als er allerlei vragen op je af worden gevuurd.
M’n voedingspatroon heb ik 180 graden gedraaid en ik heb net zo vaak overleg gehad met de cardioloog, dat ik de medicatie tot een minimum heb weten te verlagen en wat gebeurt er?
Sinds een paar dagen is bijna m’n energie op peil (hè hè) en vanmorgen heb ik m’n eerste doel gehaald, namelijk gewichtsverlies van 7 kilo.

Al met al een resultaat om tevreden op terug te kijken. Sowieso om te blijven zoeken naar de juiste medicatie en vol te houden, positief te blijven en vooral optimistisch!

Ik wilde dit met je delen, omdat ik zelf inspirerende, vergelijkbare verhalen zoek als ik even wat motivatie nodig heb, terwijl ik het dan even niet zie zitten.

Wat het nieuwe jaar me brengt, weet ik niet, maar ik ben van plan er van te genieten!!

Fijne jaarwisseling en een gezond, gelukkig, passievol 2018.

Het gat na alle spanningen

17 juli 2017 / Margaret Lampers / 6 reacties

Ineens na alle spanningen en tumult van het afgelopen jaar is het stil. Bewust stil om ruimte te maken voor het gat waar iedereen je voor waarschuwt als je een tijd lang (te) veel hooi op je vork neemt.

Just when I think I have learned the way to live, life changes

(Hugh Prather)

Mijn laatste blog heb ik een maand geleden geschreven. Sinds die dag is er veel gebeurd en eigenlijk heel weinig, want er kwam niets meer uit mijn vingers, behalve de dagelijkse inspiratieplaatjes op Facebook. De quote hierboven van Hugh Prather heb ik speciaal voor een lieve vriendin op Facebook geplaatst. Persoonlijk vind ik dat een blog schrijven pas zin heeft als je iets te melden hebt.

Psycholoog

Al weet ik zelf veel over psychologie en gedragstherapie, ik vond het in juni tijd om met een psycholoog te gaan praten. Over alles wat er gebeurd is: de branden, de moord op mijn ouders, de nasleep, mijn gevoelens, mijn angsten en een vraag die me al een tijd bezig houdt: waarom ik niet kwaad ben?

Net als bij elke therapie, kom je eerst in een diep dal terecht. Eindelijk een plek om je emoties ruimte te geven en ervan te leren, want je beleeft dezelfde periode nog een keer. Bekijk jezelf en de keuzes die je gemaakt hebt. In mijn geval ook afscheid nemen van bepaalde mensen die me ontzettend veel energie hebben gekost en aan de slag gaan met een diep ingesleten patroon waar ik last van heb.

Vanaf het moment dat ik in de Gruttostraat stond voor het brandende huis, ben ik in de regelmodus gegaan. Mijn emoties deels aan de kant geschoven om te kunnen handelen. Ik heb alles op alles gezet om de waarheid van die nacht naar boven te halen en ik kan je vertellen, dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Terugkijkend op het afgelopen jaar sta ik achter al mijn keuzes. Ook de keuzes om mijn werk en het binnenhalen van opdrachten op een laag pitje te zetten. Dat kon ik er niet bij hebben, want al het regelen leek soms wel op een fulltime baan van meer dan 60 uur per week.

Begin dit jaar ben ik langzaamaan alles weer op gaan pakken. Om mezelf nog ruimte te geven voor zaken die te maken hebben met politie en justitie heb ik werkzaamheden uitbesteed, zoals het redigeren van mijn eerste boek De zolder en het opzetten van een website waar de online trainingen op komen te staan.

Het redigeren en schrijven van de synopsis voor mijn volgende boek gingen als het ware van een leien dakje. Met wat hobbels hier en daar, maar de vaart bleef er aardig in.

De website was vanaf het begin al een crime. Ik kon me niet concentreren op hetgeen ik aan moest leveren. In plaats van het mezelf makkelijk maken, werd het steeds moeilijker. Ik raakte de rode draad kwijt en verloor de grip op alle werkzaamheden die ik moest doen om het goed te laten verlopen.

Stilte

Na 20 mei 2017 heb ik bewust gekozen voor stilte. Dat was de dag dat we de herdenkingstegels in de Gruttostraat hebben gelegd met de vier jongste kinderen samen met een nicht en neef. Door de straat klonk de muziek van Pink Floyd Wish you were here. Mijn broer Rob had dit nummer uitgekozen en het leek of ik teruggeworpen werd in de tijd. De mooie herinneringen, de keiharde muziek in huis van disco tot hard rock, de nachtelijke uurtjes dat we aan tafel hadden zitten bomen tijdens Kerst- en Paasnacht. Naast het droevige aspect van de bijeenkomst ben ik ook blij dat er weer nieuw leven komt op dat stukje grond. Een jong stel met een kindje heeft Gruttostraat 14 en 16 gekocht. Straks staan er weer plantjes in de tuin en misschien schommelen de kinderen wel aan dezelfde haken als waar wij aan geschommeld hebben.

Door de gesprekken bij de psycholoog kwam ik er achter dat ik mezelf mee had laten slepen in een wirwar van keuzes, waarbij ik eigenlijk geen keuzes meer maakte. Ik liet het op zijn beloop, omdat ik blij was met alle afleiding die het me bracht en ik kon gewoon geen keuzes maken. Alles leek belangrijk. Maar boven alles werd het steeds belangrijker om weer inkomsten te genereren.

Het opzetten van de online trainingen werd een blok aan mijn been, terwijl ik de afgelopen jaren al zoveel had verzameld en een paar geweldige online trainingen had ontwikkeld. Het afmaken zou een eitje moeten zijn. Een inkoppertje. Nog even doorzetten, tanden op elkaar, wat extra energie er in. Een cursus video monteren gedaan om de filmpjes bij de trainingen te plakken en allerlei challenges voor online marketing. Ik schoot ontzettend in mijn ‘hoofd’ en luisterde niet meer naar mijn hart. Ik was ontzettend druk om de online trainingen te laten slagen. Mezelf bezig houden met coaching en de trainingen, maakte me onzekerder in plaats van zekerder, omdat mijn eigen rouwverwerkingsproces onder druk kwam te staan.

Mensen om me heen zeiden dat ik anderen kon helpen met mijn ervaringen en er kwamen inderdaad mensen op mijn pad die mijn hulp konden gebruiken. Er werd aan me getrokken. Dat leverde me wel veel stress en geen inkomsten op. Want dat is een oud patroon waar ik aan moet gaan werken … ik geef makkelijk iets weg. Maar het is natuurlijk niet handig om iets waar ik zelf jaren voor gestudeerd heb, veel geld in geïnvesteerd heb, zomaar weg te geven.

Voor schrijven en fotograferen heb ik geen tijd meer, terwijl ik daar juist heel erg blij van word. Maar erger vind ik het dat mijn schrijf- en filmplannen, waar ik al vanaf november 2015 aan werk, in de ijskast zijn beland.

Na bijna twee maanden van stilte pak ik die plannen weer op

Mijn moeder is de enige die het manuscript gelezen heeft en ze was zo blij dat ik ons familieverhaal ging vertellen. Alles wat zij in haar leven heeft gemaakt – de poppen, verhalen die nooit uitgegeven zijn, schilderijen en geheimen die zij niet met ons gedeeld heeft – zijn verloren gegaan in de brand. Maar de pareltjes in mijn boekenkast die zij mij gegeven heeft in februari/maart 2016 hebben de brand overleefd, alsof het zo moest zijn. Boeken over Suriname en de slavernij. Haar boeken!

Na haar dood heb ik veel uitgezocht, verder onderzoek gedaan naar de slavernij en de gevolgen daarvan, en dat wil ik met jullie gaan delen in mijn blogberichten en filmpjes die ik komende tijd ga maken. Maar daar blijft het niet bij.

Ik heb bewust gekozen om mijn creatieve kant, mijn hart en gevoelens, de ruimte te geven. Verhalen vertellen in woord en beeld. Door te schrijven en …

Ik neem foto-opdrachten aan :)

Wat heerlijk!

Vanaf het moment dat ik bewust keuzes ben gaan maken voor mijn DreamLifeArt – de kunst van het creëren van een droomleven – komen de foto-opdrachten binnen.

Yvette heb ik mogen fotograferen voor haar portfolio en natuurlijk hoop ik dat ze binnenkort schittert in een figurantenrol … haar droom :)

De foto’s die ik ga maken voor een sportschool laat ik je binnenkort zien.

De fotoshoots in de buitenlucht plan ik op vrijdag en zaterdag. Dus wil je een fotoshoot boeken, bel me op 06 – 147 00 170 of stuur me een PB via het contactformulier.

Wat voelt dat geweldig … keuzes maken!!

Warme groeten van mij en tot gauw,

Margaret

PS: ik vind het leuk als je een reactie achterlaat onder dit bericht :)

Focus na een periode van stress

12 juni 2017 / Margaret Lampers / Geen reacties

Om stress de baas te worden, moet je op zoek naar oplossingen en focus is de juiste weg, omdat je aan andere dingen gaat denken.

Een andere manier van denken is het medicijn om stress tegen te gaan. Het wordt ook wel omdenken genoemd en de online KICK ASS training heb ik daarvoor ontwikkeld. Want één van de grootste struikelblokken is … negatief denken!

Denk je dat Napoleon (1769-1821) zoveel veldslagen had kunnen winnen als hij van zichzelf zou hebben gedacht:

Ik ben maar een klein mannetje. Een nietig persoon in deze wereld.
Ik ben geen goed leider voor zoveel mannen.
Ik kan die mannen toch niet de dood in sturen?
Ik mis de capaciteiten om grootse dingen te bereiken.

Of zou tsarina Catharina II de bijnaam de Grote (1729-1796) hebben gekregen als ze niet het lef zou hebben gehad om het leiderschap te pakken na het overlijden van haar echtgenoot Peter III die niet echt veel betekend heeft in de wereldgeschiedenis. Vrouwen werden in die tijd niet gezien als gelijke van de man, maar zij heeft anders bewezen.

Of zou de mensheid in de jaren zestig de maan hebben bereikt als president J.F. Kennedy (1917-1963) de plannen niet zou hebben gelanceerd om de Russen te overtroeven in de ruimtevaartrace. Sterker nog, hij wilde zelfs gaan samenwerken met de Russen en dat was in die tijd zeker not done.

Maar dat zijn allemaal belangrijke leiders geweest … zo ben ik niet!

Misschien denk je zelfs: kijk eens wat er van hen geworden is. Kennedy is vermoord. Napoleon gevangen genomen.

Wil je geloven in alle tegenwerpingen? Dan krijg je gelijk.

Wil je geloven in jouw kracht, energie en potentieel om grootse dingen te bereiken? Dan krijg je gelijk.

Huh?

Ja, ja. Je weet het weer mooi te brengen, Margaret.

Self fulfilling prophecy oftewel zelfvervullende voorspelling

In coachingstermen is dit één van de belangrijkste uitdagingen waar een mens mee te maken krijgt, want in beginsel is de zelfvervullende voorspelling een foutieve definitie van een situatie. Als je een laag zelfbeeld hebt, een minderwaardigheidscomplex, dan kunnen je gedachten je gedrag zo beïnvloeden dat je foute definitie gelijk krijgt.

Denk je maar vaak genoeg, dat kan ik niet. Bij elke keer dat je het denkt, wordt de kans groter dat je het niet kunt.

Grote strategen kunnen lange tijd de juiste beslissingen nemen, zolang ze niet aan anderen denken, maar aan het grote ideaal dat ze willen bereiken. Had Napoleon al bij voorbaat gedacht dat hij het niet zou kunnen, dan was hij nooit zo’n grote generaal en briljant strateeg geworden. Misschien had hij wel in de loopgraven lopen klagen, dat dit beter had gekund of dat beter.

Wellicht had hij een bijdrage kunnen leveren aan een grote veldslag, maar had hij nooit in de geschiedenisboeken gestaan.

Walt Disney (1901-1966): ‘If you can dream it, you can do it!’

Deze lichtjes staan op mijn schoorsteenmantel als reminder!

Naast grote wereldleiders en strategen was er nog een man die grote dromen had. Ook hij wilde een andere wereld. Ook hij wilde onze kijk op zijn wereld laten zien. Niet door te vechten, maar door zijn droombeelden waar te maken. Ging het hem gemakkelijk af? Nee, bij lange na niet.

Soms kijken we teveel naar andere mensen, dat het bij hen zo makkelijk gaat. Dat zij wel kansen krijgen en wij niet.

Maar dat is niet zo. Wat zij WEL hebben, is FOCUS.

Focus, focus, focus. Dat als er een kans zich voordoet, zij die gelijk kunnen aangrijpen om er iets mee te doen en in het gunstigste geval, dat een onderdeel wordt van hun grootse plannen en dromen.

No guts, no glory!

Zonder offers zul je nooit grote dromen DAADwerkelijk uit kunnen laten komen. Want het betekent dat je moet volharden. Dat je door moet gaan, zelfs als alles verloren lijkt. Dat ergens de sleutel ligt tot de oplossing om je dromen werkelijkheid te laten worden.

Ik weet zeker dat ik niet zoveel bereikt zou hebben als ik de sleutel niet in handen zou hebben gehad. Ik heb met eigen ogen gezien dat mijn coachingsprogramma bij zovelen een groot verschil heeft gemaakt. Ik heb met eigen ogen ervaren dat je goede resultaten kunt boeken in een tijd waarin alles op zijn kop staat. Als ik dagen had waarin ik het bijltje erbij neer wilde gooien, trok ik het dekbed over mijn hoofd en visualiseerde wat ik wilde bereiken. Dat gaf me op die momenten de kracht en energie om het dekbed van mezelf af te gooien en weer door te gaan.

Het aanbod dat ik je doe … voor 499 euro … van crisis tot persoonlijk leiderschap is een EENMALIG AANBOD

Na 30 juni 2017 om 23.59 uur gaat de prijs definitief omhoog!!

Want het is een geweldig aanbod waar ik zelf veel voor geïnvesteerd heb.

Op dit moment wordt er achter de schermen hard gewerkt om mijn e-coachingsprogramma nog beter toegankelijk te maken in een online trainingswebsite met allerlei toeters en bellen. En het wordt GE-WEL-DIG al zeg ik het zelf :)

Dus wacht niet te lang. Ga de uitdaging met jezelf aan!!

Warme groeten,

Margaret