Margaret Lampers

Droom je leven, leef je droom!

Categorie: Zaak brand Gruttostraat (page 1 of 7)

Nieuwjaarsmijmering

Ik wens je een liefdevol nieuw jaar! Waarin ruimte is voor emoties, geloof, hoop en liefde.

De moord op mijn ouders, het woordvoerderschap met mij als gezicht voor de media, het proces en vooral de aandacht op mijzelf heeft me een fysieke klap bezorgd door allerlei gezondheidsklachten. Ik ging maar door zonder goed voor mezelf te zorgen, gewoonweg omdat ik niet wist hoe.
Ik dacht het allemaal goed te doen en wilde als jongste zusje er zijn voor mijn oudere broers, zussen en partner. Ik hoopte door de media-aandacht iemand te bereiken die meer wist over de dader; omdat ik dacht dat niemand zoiets ergs kan doen zonder er over te praten. Ik weet nu beter.

Tot ik op de dag van de uitspraak op 14 september 2017 (van de branden bij mijn broer en mijzelf) een fullstop kreeg van mijn lichaam. Ik werd geveld door een beroerte veroorzaakt door hartritmestoornissen. Ineens kon ik niet meer vechten voor mijn ouders; ik moest zelf zien te overleven en ik ging knokken voor mezelf tot ik er achter kwam, dat het knokken me nog meer kostte.
Het werd tijd dat ik de weerstand opgaf, mezelf overgaf.

Een spoedcursus ontspannen werd een jaar om mijn angsten los te laten, te vertrouwen op dat het wel goed zou komen. De dood in de ogen kijken en het vertrouwen hebben dat het mijn tijd nog niet is.

De vele gesprekken het afgelopen jaar hebben mij geholpen volledig te kiezen voor mijn liefde om mensen verder helpen in hun proces om de kwaliteit van hun leven te verbeteren en positiever, krachtiger, zelfbewuster in het leven te staan.
Als ze zijn vastgelopen in het rouwproces om een verloren (ge)liefde, hun baan of dat ze een stuk gezondheid hebben moeten inleveren.
Soms is een duwtje in de goede richting al voldoende.

Of de dader ooit veroordeeld gaat worden voor zijn daden, wordt met het verstrijken van de tijd onwaarschijnlijker, maar toch geef ik de hoop niet op.
Al verspil ik mijn energie niet meer aan de dader. Hij is het niet waard.

Mijn leven is me meer waard!

In liefdevolle herinnering aan Lucia en Bram Lampers
(20-05-2016)

Het gat na alle spanningen

Ineens na alle spanningen en tumult van het afgelopen jaar is het stil. Bewust stil om ruimte te maken voor het gat waar iedereen je voor waarschuwt als je een tijd lang (te) veel hooi op je vork neemt.

Just when I think I have learned the way to live, life changes

(Hugh Prather)

Mijn laatste blog heb ik een maand geleden geschreven. Sinds die dag is er veel gebeurd en eigenlijk heel weinig, want er kwam niets meer uit mijn vingers, behalve de dagelijkse inspiratieplaatjes op Facebook. De quote hierboven van Hugh Prather heb ik speciaal voor een lieve vriendin op Facebook geplaatst. Persoonlijk vind ik dat een blog schrijven pas zin heeft als je iets te melden hebt.

Psycholoog

Al weet ik zelf veel over psychologie en gedragstherapie, ik vond het in juni tijd om met een psycholoog te gaan praten. Over alles wat er gebeurd is: de branden, de moord op mijn ouders, de nasleep, mijn gevoelens, mijn angsten en een vraag die me al een tijd bezig houdt: waarom ik niet kwaad ben?

Net als bij elke therapie, kom je eerst in een diep dal terecht. Eindelijk een plek om je emoties ruimte te geven en ervan te leren, want je beleeft dezelfde periode nog een keer. Bekijk jezelf en de keuzes die je gemaakt hebt. In mijn geval ook afscheid nemen van bepaalde mensen die me ontzettend veel energie hebben gekost en aan de slag gaan met een diep ingesleten patroon waar ik last van heb.

Vanaf het moment dat ik in de Gruttostraat stond voor het brandende huis, ben ik in de regelmodus gegaan. Mijn emoties deels aan de kant geschoven om te kunnen handelen. Ik heb alles op alles gezet om de waarheid van die nacht naar boven te halen en ik kan je vertellen, dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Terugkijkend op het afgelopen jaar sta ik achter al mijn keuzes. Ook de keuzes om mijn werk en het binnenhalen van opdrachten op een laag pitje te zetten. Dat kon ik er niet bij hebben, want al het regelen leek soms wel op een fulltime baan van meer dan 60 uur per week.

Begin dit jaar ben ik langzaamaan alles weer op gaan pakken. Om mezelf nog ruimte te geven voor zaken die te maken hebben met politie en justitie heb ik werkzaamheden uitbesteed, zoals het redigeren van mijn eerste boek De zolder en het opzetten van een website waar de online trainingen op komen te staan.

Het redigeren en schrijven van de synopsis voor mijn volgende boek gingen als het ware van een leien dakje. Met wat hobbels hier en daar, maar de vaart bleef er aardig in.

De website was vanaf het begin al een crime. Ik kon me niet concentreren op hetgeen ik aan moest leveren. In plaats van het mezelf makkelijk maken, werd het steeds moeilijker. Ik raakte de rode draad kwijt en verloor de grip op alle werkzaamheden die ik moest doen om het goed te laten verlopen.

Stilte

Na 20 mei 2017 heb ik bewust gekozen voor stilte. Dat was de dag dat we de herdenkingstegels in de Gruttostraat hebben gelegd met de vier jongste kinderen samen met een nicht en neef. Door de straat klonk de muziek van Pink Floyd Wish you were here. Mijn broer Rob had dit nummer uitgekozen en het leek of ik teruggeworpen werd in de tijd. De mooie herinneringen, de keiharde muziek in huis van disco tot hard rock, de nachtelijke uurtjes dat we aan tafel hadden zitten bomen tijdens Kerst- en Paasnacht. Naast het droevige aspect van de bijeenkomst ben ik ook blij dat er weer nieuw leven komt op dat stukje grond. Een jong stel met een kindje heeft Gruttostraat 14 en 16 gekocht. Straks staan er weer plantjes in de tuin en misschien schommelen de kinderen wel aan dezelfde haken als waar wij aan geschommeld hebben.

Door de gesprekken bij de psycholoog kwam ik er achter dat ik mezelf mee had laten slepen in een wirwar van keuzes, waarbij ik eigenlijk geen keuzes meer maakte. Ik liet het op zijn beloop, omdat ik blij was met alle afleiding die het me bracht en ik kon gewoon geen keuzes maken. Alles leek belangrijk. Maar boven alles werd het steeds belangrijker om weer inkomsten te genereren.

Het opzetten van de online trainingen werd een blok aan mijn been, terwijl ik de afgelopen jaren al zoveel had verzameld en een paar geweldige online trainingen had ontwikkeld. Het afmaken zou een eitje moeten zijn. Een inkoppertje. Nog even doorzetten, tanden op elkaar, wat extra energie er in. Een cursus video monteren gedaan om de filmpjes bij de trainingen te plakken en allerlei challenges voor online marketing. Ik schoot ontzettend in mijn ‘hoofd’ en luisterde niet meer naar mijn hart. Ik was ontzettend druk om de online trainingen te laten slagen. Mezelf bezig houden met coaching en de trainingen, maakte me onzekerder in plaats van zekerder, omdat mijn eigen rouwverwerkingsproces onder druk kwam te staan.

Mensen om me heen zeiden dat ik anderen kon helpen met mijn ervaringen en er kwamen inderdaad mensen op mijn pad die mijn hulp konden gebruiken. Er werd aan me getrokken. Dat leverde me wel veel stress en geen inkomsten op. Want dat is een oud patroon waar ik aan moet gaan werken … ik geef makkelijk iets weg. Maar het is natuurlijk niet handig om iets waar ik zelf jaren voor gestudeerd heb, veel geld in geïnvesteerd heb, zomaar weg te geven.

Voor schrijven en fotograferen heb ik geen tijd meer, terwijl ik daar juist heel erg blij van word. Maar erger vind ik het dat mijn schrijf- en filmplannen, waar ik al vanaf november 2015 aan werk, in de ijskast zijn beland.

Na bijna twee maanden van stilte pak ik die plannen weer op 

Mijn moeder is de enige die het manuscript gelezen heeft en ze was zo blij dat ik ons familieverhaal ging vertellen. Alles wat zij in haar leven heeft gemaakt – de poppen, verhalen die nooit uitgegeven zijn, schilderijen en geheimen die zij niet met ons gedeeld heeft – zijn verloren gegaan in de brand. Maar de pareltjes in mijn boekenkast die zij mij gegeven heeft in februari/maart 2016 hebben de brand overleefd, alsof het zo moest zijn. Boeken over Suriname en de slavernij. Haar boeken!

Na haar dood heb ik veel uitgezocht, verder onderzoek gedaan naar de slavernij en de gevolgen daarvan, en dat wil ik met jullie gaan delen in mijn blogberichten en filmpjes die ik komende tijd ga maken. Maar daar blijft het niet bij.

Ik heb bewust gekozen om mijn creatieve kant, mijn hart en gevoelens, de ruimte te geven. Verhalen vertellen in woord en beeld. Door te schrijven en …

Ik neem foto-opdrachten aan :)

Wat heerlijk!

Vanaf het moment dat ik bewust keuzes ben gaan maken voor mijn DreamLifeArt – de kunst van het creëren van een droomleven – komen de foto-opdrachten binnen.

Yvette heb ik mogen fotograferen voor haar portfolio en natuurlijk hoop ik dat ze binnenkort schittert in een figurantenrol … haar droom :)

De foto’s die ik ga maken voor een sportschool laat ik je binnenkort zien.

De fotoshoots in de buitenlucht plan ik op vrijdag en zaterdag. Dus wil je een fotoshoot boeken, bel me op 06 – 147 00 170 of stuur me een PB via het contactformulier.

Wat voelt dat geweldig … keuzes maken!!

Warme groeten van mij en tot gauw,

Margaret

PS:  ik vind het leuk als je een reactie achterlaat onder dit bericht :)

 

 

 

Herdenking moord op pa en ma: Bram en Lucia Lampers, 20 mei 2016

Laat het licht stralen! Die tekst met een uitgestoken hand hing achter de vitrage bij de voordeur. De dader kon kiezen de uitgestoken hand te pakken, maar koos voor brandstichting en moord …

Een jaar geleden, midden in de nacht, stond ik als eerste van de kinderen voor mijn ouderlijk huis in de Gruttostraat. Helemaal alleen! Al stond heel de straat vol met politie, brandweer, ambulance, buurtbewoners; ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld.

de-brand

De pijn … onbeschrijflijk!

Een jonge blonde vrouw, in haar roze ochtendjas, zei gelukkig direct dat ze nog binnen waren. Ik zeg gelukkig, omdat ik ze anders was gaan lopen zoeken. Nu kon ik bij ze blijven. De grond sloeg onder mijn voeten vandaan, toen ik de pijn voelde die mijn ouders moesten hebben gevoeld in de verzengende vlammenzee. Ik weet nog dat ik op de grond terecht kwam. Huilend als een hond die keihard geslagen was.

Maar voor emoties was geen plek. Ik had de zware taak om mijn man, broers en zussen te bellen met het gruwelijke nieuws.

Geen plek voor paniek, want zij moesten op een veilige manier naar de Gruttostraat komen. De boodschap die ik bracht was helder en hard: het huis staat in brand en pa en ma zijn nog binnen.

Ze zijn dood!

De maanden die volgden voelen aan als een film. Een film waar het scenario gaandeweg geschreven wordt. Het open einde is nog niet bekend.

De moeilijkheid is dat we zeker weten dat het brandstichting is. Dat pa en ma vermoord zijn. Juridisch is het echter moeilijk te bewijzen.

Het politieonderzoek is wel nog steeds gaande; het forensisch bewijs wordt minutieus onderzocht en er is een beloning uitgeloofd van 15.000 euro voor de gouden tip. Dagelijks zijn het openbaar ministerie en rechercheurs bezig om de waarheid boven water te krijgen. Daarom wil ik jullie nogmaals vragen om terug te denken aan de dagen rond de brand. Of je iemand hebt zien posten. Of dat iemand in de buurt rondliep die je daarvoor nog nooit gezien had.

Ook al verloopt het onderzoek moeizaam, ik blijf hoop houden en vechten voor gerechtigheid.

Mijn eigen gevecht is echter nooit hard geweest. Mijn gevecht heb ik gestreden met positiviteit en samenwerking. Voor woede, haat en wrok is geen plek in mijn leven. Dat gun ik de dader niet, maar vooral mezelf niet. Ik wil niet verteerd worden. Niet meegesleurd in negatieve gedachten zoals de dader. Ik laat hem het geluk in mijn leven niet ontnemen.

Laat het licht stralen!

Die tekst met een uitgestoken hand hing achter de vitrage bij de voordeur. Als het ware had de dader kunnen kiezen om de uitgestoken hand aan te pakken. De dader had kunnen kiezen om zijn haat te laten varen. De dader had mijn ouders een waardig einde kunnen laten hebben op de tijd die God gekozen zou hebben.

Maar om met mijn moeders woorden te spreken. Misschien vond God het tijd dat ze ‘naar huis’ kwamen. Dat mijn vader en moeder in die wereld een warm nest wachtte. Eentje zonder de haat van de dader. Opgewacht door dierbaren die al heengegaan zijn.

Hellevoetsluis verhardt, heb ik het afgelopen jaar veel gehoord, na de andere moorden. Op twee jonge Antilliaanse mannen en een jonge vrouw die in de zorg werkte. Hartverscheurend!

Nee. Hellevoetsluis verhardt niet. De mensen in de samenleving verharden. Gunnen een ander steeds minder. Zetten zichzelf op nummer 1 zonder aan anderen te denken. Mijn oudste zussen zijn vandaag in Drenthe voor het plaatsen van een gedenkplaat in De Muur tegen Geweld. Want niet alleen in Hellevoetsluis verhardt de samenleving zich. De meeste moorden zijn op weerloze mensen die onschuldig zijn.

Toch wil ik jullie vragen om uit de negatieve tunnelvisie te stappen, hoe moeilijk dat soms kan zijn

Als je op een laan rijdt met veel bomen, dan lijkt het alsof je in een tunnel rijdt. Je ziet geen uitweg. Maar ga je langzamer rijden of sta je stil en kijk je naar links of rechts, dan zie je de weilanden. Je ziet de open ruimte. Een mooie wereld die voor je ligt.

Zo is het ook met mensen. Ik heb zoveel liefde mogen ontvangen, zelfs van mensen die mij helemaal niet kennen. Dat ze meeleven met ons en dat mijn ouders zelfs een plekje in hun hart hebben gekregen. Ik wil dat we daarnaar kijken. Naar die mensen die ons gelukkig maken. Naar de warmte die we zelf kunnen bieden aan anderen als tegenhanger van negativiteit.

Pa en ma ... altijd in mijn gedachten!

Pa en ma … altijd in mijn gedachten!

Mijn vader, pragmaticus en Hellevoeter in hart en nieren, zou willen dat we naar Hellevoet kijken zoals hij het zag. Een mooie plek om te wonen. Te genieten van de omgeving en bootjes kijken bij de vuurtoren. Hij hield van dit stadje. De vele filmpjes in huis zijn met hem meegegaan, zodat hij – waar hij ook is – er van kan genieten. Zoals hij ons van zijn opnames liet genieten.

Mijn moeder, een bijzonder lieve vrouw, zou willen dat ik haar boodschap laat horen. Laat het licht stralen! Ik schenk jullie haar kracht, liefde en licht zoals zij mij gegeven heeft om afgelopen jaar niet verteerd te worden door haat. Mijn vader gaf mij zijn positiviteit, optimisme en humor.

Wij, samen, kunnen de wereld maken of breken. Mijn boodschap is:

Klaar staan voor anderen, bewust van onze omgeving, een knuffel of schouder om op uit te huilen. Dan kunnen we de hele wereld aan!

Bedankt dat jullie zo meeleven en wilden komen om hier met ons, samen, de tegels tegen zinloos geweld te onthullen.

Want zinloos was het zeker!

Margaret

Bijeenkomst Gruttostraat 14:

  • 11.00 uur:  speech burgemeester Milène Junius
  • 11.10 uur:  speech Rianne Lampers
  • 11.20 uur:  speech Margaret Lampers
  • 11.30 uur:  muziekkeuze Rob Lampers:  Pink Floyd    Wish you were here
  • 11.30 uur:  plaatsen tegels tegen zinloos geweld door Lino en Rob Lampers
  • 11.40 uur:  afsluiting burgemeester Milène Junius
  • 11.45 uur:  gelegenheid plaatsen bloem

Op deze plek stond vijftig jaar lang een huis – Rianne Lampers – 1e speech

Herdenking 20 mei met onthulling tegels – Margaret Lampers – 2e speech

 

Stress

Doet rare dingen met je

Begin dit jaar was voor mij de zwaarste maand van, denk ik, mijn hele leven. In die maand hebben we meerdere gesprekken gevoerd met politie en justitie, waar duidelijk werd hoe machteloos we staan als familie. Je bent overgeleverd aan, forensische en juridische, bewijslast voor de brand(stichting) bij mijn ouders. Onze mogelijkheden zijn uitgeput en het betekent dat ik afstand moest nemen van iets waar ik keihard voor gevochten had de maanden daarvoor.

De stress die daarmee gepaard ging, veroorzaakte bij mij druk op de borst en pijn tussen mijn schouders.

Afijn, na onderzoeken bleek het mijn maag te zijn en ben ik maagzuurremmers gaan slikken, ook al ben ik fel tegen medicatie. In het begin ging het goed, weinig tot geen last meer. Daarnaast ben ik me gaan toeleggen op ontstressen; bewust ontspannen en minder hooi op mijn vork leggen. Dat hielp me in mijn gevoelsleven. Ik kon meer afstand nemen en me gaan richten op mijn toekomstplannen, waar ik je zo meer over zal vertellen.

Op zich ging het allemaal beter met me, maar mijn gezicht begon allerlei rode vlekken te vertonen. Als ik iets erg vind, dan is het wel problemen met mijn gezicht. Ben toch wel een ijdeltuit :)

Al jaren gebruik ik de verzorgingslijn van LookX en nooit heb ik problemen. Nu schoot mijn gezicht in de stress van alles dat ik er op smeerde, dus allerlei andere crèmes uitgeprobeerd. Niets hielp. De meting bij de schoonheidsspecialiste was dramatisch. Bijna geen talg en de vochtbalans was totaal zoek. Na een heerlijke behandeling bleef iets hangen in mijn hoofd, wat Marie-Louise me vertelde. Namelijk dat mijn zuurgraad aangetast was.

Maagzuurremmers bleken de boosdoeners te zijn

Na een avond salsadansen was de pijn op de borst en vooral tussen mijn schouderbladen zo heftig, dat ik ten einde raad was. Een dag later plaatste ik alle puzzelstukjes op hun plek. Wat als ik maagzuurremmers slik en mijn maag maakt te weinig zuur aan voor de stofwisseling??? Dan heeft mijn maag echt pijn! Die heeft het moeilijk en gaat overal zuur vandaan halen. Ook uit mijn gezicht.

Resoluut ben ik gestopt

Landschap

Fotografie is voor mij ontstressen!

Dat was de allerbeste beslissing. De eerste dagen had ik nog pijn, maar het werd al snel minder. Mijn gezicht was binnen twee dagen tot rust gekomen en een week later voelde het weer aan als een babyhuidje.

Doordat ik ontstressen prioriteit 1 heb gemaakt en mijn pijlen weer richt op de toekomst, voel ik me geweldig. Sterker nog, ik ben intussen al bijna een maand gestopt met koffie drinken en snoepen (tussendoortjes zoals drop, chocolade en snoepgoed). In mijn voeding ben ik producten gaan gebruiken die me energie opleveren en het resultaat is super!

Energiek en gelukkig om aan mijn toekomst te werken

De KICK ASS week was een overweldigend succes en dat smaakt natuurlijk naar meer. Vandaar dat ik van 12 t/m 18 juni 2017 een nieuwe KICK ASS week start. Voor een energiekere levensstijl. Daarin neem ik je stapsgewijs mee naar een gelukkigere toekomst. Geen moeilijke dingen, wel heel leuk om te doen dat kan ik je verzekeren.

Daag jezelf uit en doe mee!

Worstel je nu nog met negatieve gedachten?

Je kunt de online-training KICK ASS crisismanagement volgen om negatieve gedachten vaarwel te zeggen. Tot 30 juni 2017 om 23.59 uur geldt een speciale prijs van  59  euro.

Brengt me op mijn toekomstplannen.

In de stichting die ik momenteel opzet komen de online-trainingen die ik ontwikkel en ontwikkeld heb in de afgelopen 15 jaar. Aandachtsgebieden zijn positieve mindset (crisis tot persoonlijk leiderschap), rouwverwerking (na overlijden, trauma, ontslag, scheiding en bij terminale ziekte), relaties, loopbaanadvies en starten van een eigen onderneming.

Van de inkomsten exclusief BTW sta ik zelf 25% af aan de stichting

De overige 75% zijn voor de overhead, productie- en ontwikkelingskosten van DreamLifeArt Production. Daar ben ik heel transparant in.

De inkomsten van de stichting worden gebruikt voor projecten waar enthousiastelingen hun talenten kunnen ontwikkelen. Per project is het de bedoeling dat mensen creatiever gaan denken, out-of-the-box en innovatief. Voor elk project is een team nodig van productontwikkeling tot ondersteunende taken en verkoop. Eigenlijk worden het tijdelijk kleine bedrijven die zichzelf kunnen runnen.

Op 20 mei 2017 vertel ik meer over het eerste project dat ik samen met een fantastisch team wil bewerkstelligen. Dit doe ik via een vlog op:

Zoals ik me nu voel, na zo’n emotioneel zwaar jaar … dat gun ik iedereen!

Wil je meer informatie na het lezen van de online-trainingen en de KICK ASS week van 12 t/m 18 juni 2017? Stuur me een bericht via deze link naar de contactpagina.

Fijne week en tot gauw!

Margaret

Kracht van (negatieve) gedachten en gedrag

Eigenlijk is het een onderwerp waar iedereen wel iets over kan vertellen. Een soort van open deur.

En toch is niet iedereen zich bewust van de kracht van gedachten en het gedrag wat hieruit voortvloeit. Negatief heb ik bewust tussen haakjes gezet, omdat je zowel positief als negatief je gedachten en gedrag kan sturen in de door jou gewenste richting. De afschuwelijke gebeurtenissen van afgelopen jaar zal ik als voorbeeld nemen, namelijk de brandstichtingen bij mijn broer, ouders en mezelf met de doodsbedreigingen aan het adres van mijn broer. Zo kun je zien hoe je het negatieve om kunt buigen naar positief.

Wat dacht de dader?

Geen idee!

Oké, is daarmee de kous af? Nee. Totaal niet. Nu begint het pas, want het enige dat zeker is, is dat diegene negatieve gedachten had en het gedrag wat daaruit ontstond was dramatisch. Bij bestuderen van het menselijk gedrag is hier sprake van oorzaak en gevolg. De oorzaak zal in het feit liggen dat diegene mijn broer echt DAADwerkelijk pijn wilde doen en toen het niet lukte om hemzelf pijn te doen, ging diegene door naar mensen die mijn broer liefheeft … mijn ouders … en daarna naar mij. Het is overigens aan justitie en politie om te bepalen wie het gedaan heeft en waarom.

Wat je kunt leren, is dat negatieve gedachten kunnen leiden tot destructief gedrag.

Dit is natuurlijk een voorbeeld waar je, gelukkig, als normaal persoon weinig tot nooit mee te maken krijgt. Wat wel een belangrijk leermoment is, is dat het je wel kan overkomen, omdat het moeilijk is om je in andermans gedachtewereld te verplaatsen. Statistisch is bewezen dat stalkers tot gruwelijke dingen in staat zijn.

Maar hoe vaak denk je zelf niet:

  • Ik ben het niet waard.
  • Ik ben een mislukkeling.
  • Ik ben ongelukkig.
  • Ik kan het niet.
  • Ik ben dom.
  • Ik ben dik.
  • Ik ben …

Dit zijn niet echt gedachten waar je zelf gelukkig van wordt.

Wat moet je dan doen?

Tja, wat dacht je van positieve gedachten gebruiken in plaats van negatieve? Dat zorgt voor een veel beter leven en je kunt de negativiteit van de wereld aan. De bovenstaande gedachten kloppen namelijk niet.

  • Wie bepaalt wat jij waard bent? En wat bedoel je met ‘ik ben het niet waard’?
  • Een mislukking? Mislukt echt ALLES in je leven? Heb je vanmorgen je tanden gepoetst, gisteren en de dag ervoor? Ja … gefeliciteerd, je bent geen mislukking.
  • Ongelukkig? Wat is jouw drijfveer om gelukkig te zijn? Wat betekent geluk voor jou?
  • Wat kun je niet? Heb je echt ALLE mogelijkheden geprobeerd? En … heb je jezelf de kans gegeven om het onder de knie te krijgen wat je niet kunt?
  • Dom? Bedoel je dat je een laag IQ hebt of wat bedoel je er mee?
  • Dik? Ach … degenen die dat zeggen, hebben waarschijnlijk wel overgewicht, maar dik? Wat heb je allemaal geprobeerd om het te veranderen?
  • Je bent … al die levensverziekende gedachten niet waard. Het verziekt niet alleen je eigen leven, maar ook van de mensen om je heen.

En dat is wat mensen vaak vergeten. Namelijk dat ze met die negativiteit ook het leven verzieken van een ander.

Wat ik nu ga schrijven is niet bedoeld voor teerhartige personen. Het laat echt zien hoe ik in het leven sta en dat gun ik iedereen die bereid is om te willen leren. Investeren in hun eigen toekomst. Die het niet erg vinden om te vallen, zolang ze maar opstaan.

vallen is niet erg

Net zat ik aan de telefoon met een bekende en ik vertelde over het moment dat ik mijn ouders zag toen ze in de kist lagen. Gehavend door de brand. De details zal ik je besparen. Om ze te kunnen zien moest ik strijd leveren, want de mensen om mij heen raadden het mij af. Gesteund door Margot, de casemanager van Slachtofferhulp, heb ik het toch voor elkaar gekregen en wat was ik blij om ze te kunnen zien. Nog een laatste blik. Aanraken mocht ik ze niet. En weet je …

Ik voelde liefde

Geen haat. Geen boosheid. Geen wraakgevoelens. Het enige dat ik tegen ze gezegd heb, is dat ze er mooi uitzagen. Mijn ouders. De lieverds die me mijn hele leven hebben bijgestaan. Die er altijd voor me waren. Mijn vader die me kwam ophalen als ik ergens met panne stond. Mijn moeder die belde met de vraag of ik kwam eten. Ze drongen zich nooit op, maar waren er gewoon voor me.

Ik vertel je het geheim waarom positieve gedachten dromen laten uitkomen

Jaren heb ik geïnvesteerd in het lezen van vakliteratuur. Ik heb mensen gecoacht in de meest slechte omstandigheden en ik heb met eigen ogen gezien dat ze doelen behaalden, terwijl de wereld om hen heen dacht dat het ze niet zou lukken. Maar ik had wel vertrouwen in hen.

Voor de brand bij mijn ouders wilde ik naar Suriname en een documentaire maken over het leven van mijn voormoeders. Ik wilde reizen, dansen en zakelijker worden. Gewoon een greep uit mijn bucket list. In mijn hoofd speelden die gedachten. Niet zomaar een dagje of een week. Nee, 24/7; 24 uur lang en 7 dagen per week. En alles is uitgekomen.

Is het gegaan zoals ik van tevoren bedacht had? Nee, totaal niet. Het is zoveel bijzonderder geworden.

Wie had mij kunnen voorbereiden op alle ellende die op me af is gekomen? Daarop kan ik zeggen … IKZELF.

Alle ‘bagage in mijn rugzak’ heeft me onbewust voorbereid op het ergste. Vanaf het moment in de Gruttostraat ben ik in de regelmodus geweest en alles heb ik tot een goed resultaat gebracht zonder af te doen aan mijn eigen zachtaardige karakter. Wat ik wel heb gedaan, is mezelf beschermen tegen negativiteit. Dat tolereer ik niet meer. Daarin ben ik een stuk zakelijker geworden.

Geen supervrouw, maar gewoon Margaret.

Dat gun ik jou ook … een mooie, innerlijke wereld

Gaat het op dit moment niet zoals je zou willen? Zit jij jezelf in de weg? Heb je moeite met het stellen EN behalen van doelen? Of negatieve gedachten die constant op je pad komen. Geloof me, ook ik heb al die negatieve dingen tegen mezelf gezegd hoor. Alleen heeft het mijn leven niet beïnvloed.

Daag jezelf uit en doe mee! Geluk zit in jezelf. Haal het er uit.

In de week van 8 t/m 14 mei 2017 daag ik je uit om jouw kick ass doel te formuleren. Je krijgt van mij een begeleidend stappenplan en elke dag een opdracht om je leven een andere wending te geven. Zie het als een cadeau van mij aan jou.

Vul HIER je naam en e-mailadres met als onderwerp … KICK ASS DOEL!!

In de tussentijd zou ik het super leuk vinden als je mijn Facebookpagina Gedachten van een vrouw een ‘Vind ik leuk’ geeft.

MIJN KICK ASS DOEL

Op het moment van schrijven, april 2017, ben ik bezig met de eerste opzetfase van een stichting ter bevordering van het ontwikkelen van talenten. Aan de website wordt achter de schermen al hard gewerkt.

Met dank aan alle mensen die ik gecoacht en gesproken heb de afgelopen 15 jaar, komt er in de eerste fase een prachtig aanbod van betaalbare online trainingen van crisismanagement tot persoonlijk leiderschap, omdat ik het belangrijk vind dat mensen – in elke situatie – het hoofd kunnen bieden aan uitdagingen die op hun pad komen. Ieder mens is uniek met eigen talenten en hoe mooi zou het zijn als iedereen DAADwerkelijk die talenten zou ontplooien.

Hoe mooi wordt jouw innerlijke wereld dan?

Volgende week meer over persoonlijk leiderschap.

Liefs,

Margaret

PS:  ik zou het helemaal super vinden als je mijn blog wilt delen met jouw netwerk. Hoe meer kick ass doelstellingen, hoe meer we gezamenlijk voor elkaar kunnen krijgen!

 

« Oudere berichten

© 2023 Margaret Lampers

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑